sobie z kimś czymś

См. также в других словарях:

• sobie — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 7}} tym słowem mówiący sygnalizuje, że jego wypowiedź dotyczy rzeczy błahych, o których można wyrażać się bezceremonialnie, potocznie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był sobie przeciętnym człowiekiem. Janek już… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dać sobie spokój — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z kimś, z czymś} {{/stl 8}}{{stl 7}} przestać interesować się kimś, czymś, zrezygnować z czegoś, zaniechać czegoś, przestać zawracać sobie głowę kimś, czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Daj sobie z tym spokój, to przerasta twoje… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wycierać sobie — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kimś, czymś} {{/stl 8}}gębę [buzię, mordę] {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić o kimś, o czymś w sposób zbyt poufały, lekceważący; też: obmawiać, oczerniać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie wycieraj sobie nim gęby, bo mógłby być twoim… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uprzykrzać sobie – uprzykrzyć sobie — {{/stl 13}}{{stl 7}} stwierdzić, że ktoś, coś staje się przykre, uciążliwe dla kogoś, wzbudzać w sobie niechęć do kogoś, czegoś, nudzić się kimś, czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z roku na rok bardziej uprzykrzał sobie wizyty gości. Uprzykrzył sobie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• łamać [połamać] (sobie) zęby — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kimś, na czymś} {{/stl 8}}{{stl 7}} nie zdołać uporać się z czymś (kimś), natrafiać na skuteczny opór czegoś (kogoś); nie dawać czemuś (komuś) rady : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zęby sobie połamał na zadaniu z matematyki. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• buzia — ż I, DCMs. buzi; lm D. buź a. buzi 1. «usta, zwłaszcza dziecięce lub dziewczęce (często z odcieniem pieszczotliwym, żartobliwym)» Otworzyć, rozdziawić buzię. Skrzywić buzię w podkówkę. Wetknąć palec w buzię. ◊ Buzia w ciup «usta ściągnięte,… …   Słownik języka polskiego

• radzić — ndk VIa, radzićdzę, radzićdzisz, radź, radzićdził, radzićdzony 1. «udzielać komuś rad; doradzać, zalecać» Radzono mu wyjechać i odpocząć. 2. «wspólnie omawiać coś, zastanawiać się, jak postąpić, jak coś załatwić; obradować, debatować, naradzać… …   Słownik języka polskiego

• opanować — dk IV, opanowaćnuję, opanowaćnujesz, opanowaćnuj, opanowaćował, opanowaćowany opanowywać ndk VIIIa, opanowaćowuję, opanowaćowujesz, opanowaćowuj, opanowaćywał, opanowaćywany 1. «zdobyć władzę nad czymś; zawładnąć» Opanować miasto, kraj. 2.… …   Słownik języka polskiego

• głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

• wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …   Słownik języka polskiego